Relacje ze spotkań poszczególnych DKK

Szczegóły

Opublikowano: 03 grudzień 2020

Wczoraj odbyło się pierwsze w rozpoczynającym się niebawem nowym roku szkolnym spotkanie DKK dla Dzieci i Młodzieży. Po dłuższej przerwie spotkałyśmy się w nieco innej scenerii – wybrałyśmy się na wspólny posiłek, podczas którego rozmawiałyśmy o powieści „Strachopolis” Doroty Wieczorek. Omawiałyśmy losy osieroconego rodzeństwa, Kostka i Niezapominajki, rozważając przy tym wiele pobocznych wątków. Poruszyłyśmy temat poszukiwania własnej tożsamości w nieco przytłaczającym obecnie świecie. Zastanawiałyśmy się, czy w otaczającej nas społeczności istnieją jeszcze jakieś podziały i jak można je sklasyfikować. Próbowałyśmy określić towarzyszącą nam przez całe życie potrzebę przynależności do grupy, a także starałyśmy się na tej podstawie zdefiniować pojęcie lojalności, czy też solidarności. Książka Doroty Wieczorek pozornie gwarantuje jedynie oderwanie się od szarej codzienności poprzez występujące w niej elementy fantastyczne, jednak przedstawiona w powieści historia doskonale daje się wpasować w otaczające nas realia. Z czystym sumieniem polecamy lekturę każdej młodej osobie.

Szczegóły

Opublikowano: 28 październik 2020

29.09.2020 r. o godz. 16.00 odbyło się kolejne spotkanie uczestników DKK dla Dorosłych we Wschowie. Tematem dyskusji był utwór Ałbeny Grabowskiej Matki i córki. Autorka – lekarz neurolog i epileptolog z wykształcenia. Z pasji i talentu pisarka. Twórczyni wielu książek dla dzieci i dorosłych. Najbardziej znana jako autorka trylogii STULECIE WINNYCH. Na IV Festiwalu Literatury Kobiecej w Siedlcach Ałbena Grabowska otrzymała nagrodę od swoich czytelniczek – PIÓRO. Reżyser Piotr Trzaskalski zrealizował na podstawie trylogii serial telewizyjny.
Powieść Matki i córki to utwór wydany w 2019 r. Podobał się uczestniczkom klubu DKK. Zainteresowanie budziły relacje między ,, matkami” i ,, córkami’’. Prababcia, babcia, matka i córka nad którymi ciąży rodowa klątwa, zmagają się ze swoim losem. Treść utworu może wzbudzić zainteresowanie czytelnika, myślę jednak, że wielu może nieźle ,,wkurzyć’’. Sądzę, że sporo czytelników w trakcie lektury zadawało sobie pytanie: czytać dalej, czy rzucić książką w kąt?
Ogromna przestrzeń czasu, miejsc i ludzi, którzy ją zaludniają. Bohaterki uwikłane w tajemnice, niedopowiedzenia, zagubione, bojące się bliskości drugiego człowieka, zwłaszcza mężczyzny żyją w świecie uczuciowego chłodu. Powtarzające się dramaty wynikające z trudnego macierzyństwa, dramatów narodowych czynią bohaterki aktorkami, które całe życie grają role, ukrywając swoje twarze, życie. Ten brak tożsamości przekazują z pokolenia na pokolenie. Tygiel rozmaitości przytłacza czytelnika, nawet tego, który zainteresowany jest treścią.
Moja ocena powieści w skali 1 – 10 to 3 punkty.
Stanisława Król

Szczegóły

Opublikowano: 15 wrzesień 2020

1 września 2020 r. w Bibliotece Publicznej we Wschowie o godz. 16.00 spotkali się wierni czytelnicy DKK. W nietypowej dla wszystkich sytuacji zagrożenia. W maseczkach i z zachowaniem społecznego dystansu rozmawialiśmy o literaturze.
Po kilku miesiącach życia w chmurze ciągłych informacji o szalejącej na świecie epidemii próbujemy się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Nie chcemy rezygnować z czytania oraz przyjemności rozmawiania o książkach. Ostatnim - lutowym – wyborem czytelniczym była powieść Joanny Jax Białe róże z Petersburga. Czas zadziałał na niekorzyść lektury. Utwór nie wzbudził entuzjazmu nawet tych, którzy znają wcześniejszą twórczość autorki. Na literackim rynku istnieje ona od 2014 r., gdy wydano ,,Dziedzictwo von Becków”, powieść, która zdobyła pozytywne reakcje recenzentów i czytelników. Niestety, w masie popełnionych powieści opadł entuzjazm jednych i drugich.
Mnie książka również nie porwała. Myślę, że w czasach licealnych zachwycałabym się utworem. Dzisiaj szukam czegoś innego.
Historia i miłość w czasach zagrożenia to temat w literaturze ciągle obecny. Klasyka tego gatunku trudna do pobicia zwłaszcza dla współczesnych twórców. ,,Czytelnika nie można zniewolić czytelnika się urzeka”. Nas pani Jax tym razem nie urzekła.
Następne spotkanie odbędzie się 29 września 2020 r. Tematem naszej dyskusji będzie powieść Ałbeny Grabowskiej Matki i córki
Mam nadzieję, że potwierdzimy myśl Wisławy Szymborskiej, że: ,,Czytanie książek to najwspanialsza zabawa, jaką sobie ludzie wymyślili.”
Jestem pewna, że klubowicze już dawno to odkryli.
Stanisława Król

Szczegóły

Opublikowano: 12 marzec 2020

25.02.2020 r w BPMiG we Wschowie spotkali się klubowicze z DKK dla Dorosłych Rozmawialiśmy o niezwykłej powieści Joanny Bator "Purezento".       

Autorka, podróżniczka, specjalistka od antropologii kultury fascynuje się Japonią od lat. Była    w kraju ,,kwitnącej wiśni’’ na rocznym stypendium naukowym. Owocem japońskich doświadczeń naukowych i osobistych jest zbiór esejów zatytułowany ,,Japoński wachlarz’’ wydany w 2004 r. Książka zdobyła zainteresowanie czytelników i pozytywną ocenę krytyków literackich.

"Purezento" to pierwsza japońska powieść pisarki. Tajemnicza i na wskroś japońska. Podbiła serca i umysły czytelników DKK. Wywołała bardzo interesującą dyskusję. Wszyscy byli zadowoleni ze spotkania z literaturą J. Bator.

"Tego lata czułam się jak rozbita filiżanka. Skorupy grzechoczące w worku.” Tak kończy się pierwszy fragment powieści. Rozbita filiżanka to metafora ludzkiego losu. Bezimienna bohaterka, której życie rozbiło się jak owa metaforyczna filiżanka. Pogrążyła się w rozpaczy. Spotkanie z niezwykłą Japonką Panią Myoko daje bohaterce szansę na nowe życie. Musi tylko zmienić miejsce zamieszkania . Nabrać geograficznego dystansu w dalekiej Japonii i odnaleźć sens swojego życia. Odnajdzie tam spokój, zanurzy się w innej kulturze, spotka nową miłość.

Kiedy drzwi zamknęły się za jej chłopakiem, nie wiedziała że widzi go po raz ostatni. Kiedy znalazła się w Japonii przed nią otworzyły się inne drzwi. Na jej drodze stanęli nowi ludzie, którzy uczyli ją nowego życia. Pani Myoko – japońska podróżniczka podarowała swojej lektorce Purezento - prezent - swój dom w Japonii i kota, którym bohaterka miała się opiekować. Wskazała tez ludzi, którzy czekali na jej przybycie. Kurs KINTSUGI pradawnej sztuki naprawy ceramiki za pomocą złota – okazał się niezwykłą terapią. Uświadomieniem, że najpiękniejsze jest to, co niekompletne, przemijające i niedoskonałe.

Powieść J. Bator to PUREZENTO dla czytelnika. Historia o śmierci, życiu, utracie miłości       i spotkaniu nowej, o ciągłym szukaniu sensu życia.

Polecam książkę tym, którzy mają ochotę pobyć ze sobą i na chwilę się zatrzymać, pomyśleć. Dostrzec piękno w tym, co czasem ma skazę. Zwrócić uwagę na drugiego człowieka. Porozmawiać z nim. Zakończę metaforą z powieści: Kocha się tego, komu najbardziej pragnie się opowiadać.                                                       

- Stanisława Król                       

Szczegóły

Opublikowano: 02 marzec 2020

25 lutego 2020 roku odbyło się kolejne spotkanie DKK dla młodzieży, na którym omawiałyśmy powieść Barbary Kosmowskiej pt. „Buba. Sezon ogórkowy”. Historia przybliża rozterki miłosne, i nie tylko, towarzyszące nastolatkom w okresie adolescencji. Na podstawie powieści starałyśmy się stworzyć wspólnie obraz współczesnego świata, wymieniając obowiązujące dziś priorytety. Poruszyłyśmy kwestię uzależnień, m.in. od komputera i używek, które obecnie stały się zjawiskiem powszechnym. Zastanawiałyśmy się, co pcha młodzież w szpony nałogu i jak ewentualnie można się z nich uwolnić. Spotkanie zakończyłyśmy rozważaniami, dotyczącymi pojęcia sieroctwa, które w zmieniającym się drastycznie świecie zyskuje też inne znaczenie, niekoniecznie jednoznaczne z brakiem rodziców, lecz brakiem ich obecności w życiu dziecka.