Dnia 25 maja odbyło się przedostatnie przed wakacjami spotkanie naszego klubu. Na początek dowiedzieliśmy się, że maj jest miesiącem, w którym odbywa się wiele imprez związanych z literaturą i książką. Z tej okazji w MBP miały miejsce wydarzenia promujące czytelnictwo i książkę w naszej społeczności :
• 8 maja Dzień Bibliotekarza i Bibliotek
• 8 – 15 maja Tydzień Bibliotek tegoroczne hasło: Biblioteka – słowa, dźwięk i obraz
• 20 – 21 maja Majowe Spotkania Literackie
• 24 – 29 maja Całe Żary Czytają Dzieciom (tydzień głośnego czytania – Babcia i Dziadek, Międzyszkolny Turniej Pięknego Czytania Czyt*AS)
Następnie zostały przeczytane recenzje na temat poprzedniej książki ”Oskar i pani Róża” Te recenzje będą wysłane na konkurs „ Najlepsza recenzja miesiąca”.
Po czym wysłuchaliśmy i poznaliśmy różne wersje legend o mistrzu Twardowskim. Postać ta zajmuje poczytne miejsce w sztuce: literaturze (J.I. Kraszewski „Mistrz Twardowski” – powieść, ,L. Staff” Mistrz Twardowski – wiersz, L. Rydel ”Pan Twardowski” - ballada ), filmie (W. Biegański „Pan Twardowski”), balecie (L. Różycki „Pan Twardowski”) oraz operze (A. N. Wierstowski „Pan Twardowski „) A w różnych zakątkach Polski znajdziemy miejsca nawiązujące do podania np. Skałki Twardowskiego koło Pychowic, figurkę Twardowskiego w jednej z kamienic na Starym Rynku w Bydgoszczy, karczmę „Rzym” w Suchej Beskidzkiej czy też lustro Twardowskiego w Sandomierzu.
Potem przyszła kolej na wiadomości o Joannie Olech pisarce , graficzce, autorce książek dla dzieci i młodzieży, znanej nam dzięki Dynastii Miziołków. Tym razem. omawialiśmy książkę ,,Gdzie diabeł mówi: do usług…"., której głównym bohaterem jest Mikołaj Twardowski uczeń szkoły podstawowej mający przyjemność poznać za sprawa czarodziejskiej księgi dwóch sympatycznych przedstawicieli z przeszłości diabła: Dusiołka i Rokitę. Niesamowite przygody Mikołaja, jego szkolnych kolegów i legendarnych wysłanników nawiązujące do podania o Mistrzu Twardowskim były tematem naszego spotkania.
Rozmawialiśmy o tym czy książka nam się podobała. Wszystkim przypadła do gustu, chociaż nie wszyscy ją przeczytali, ale już sam początek sugerował, że zapowiada się przednia zabawa. A to, za sprawą bohaterów, którzy musieli zgłębić tajniki ziemskiego życia i przystosować się do nowych warunków panujących w XX wieku, aby odzyskać to co stracili i powrócić szczęśliwie, tam skąd przybyli. Należy dodać, że cywilizacja wyprzedzała ich o 300 lat .Nie tylko oni mieli problem z odnalezieniem się w zastanej rzeczywistości. Z różnymi perypetiami musiał poradzić sobie również Mikołaj mający styczność z magią.
Długo rozmawialiśmy o tej książce. Na koniec dyskusji doszliśmy do wniosku, że sami moglibyśmy napisać legendę o żarskim czarcie i jego poczynaniach w naszym mieście, bo przecież i w żarskiej historii możemy odnaleźć motywy związane z jego obecnością.
Otrzymaliśmy następną książkę do przeczytania A. Onichimowskiej „ Najwyższa góra świata” i ustaliliśmy termin kolejnego spotkania, nie zabrakło oczywiście słodkiego poczęstunku, a po nim powrót do domu.

„Kto czyta książki, żyje podwójnie”
(Umberto Eco)

24 czerwca odbyło się ostatnie przed wakacjami spotkanie naszego Dyskusyjnego Klubu Książki. Tym razem wyszliśmy poza mury biblioteki i podsumowania działalności dokonaliśmy po sąsiedzku, w kawiarni Agrykola. Oczywiście nie zabrakło głównej bohaterki imprezy – książki . Rozmawialiśmy o utworze Anny Onichimowskiej „Najwyższa góra świata” i zawartych w niej opowiadaniach. Każde z nich, a jest ich 9, traktuje o innym problemie i sytuacji z życia dzieci, młodzieży. Porusza ważne sprawy tyczące się naszej codzienności. Wśród nich znajdziemy między innymi motyw: kompleksu niższości wynikający z braku akceptacji ze strony rówieśników z powodu nadwagi, egoizmu i braku empatii, jak również oswajania z problemem śmierci. Książka, o której mowa ważna i potrzebna jest nie tylko najmłodszym czytelnikom, ale także rodzicom, opiekunom i wychowawcom. Pozwala spojrzeć obiektywnie na problemy nurtujące nasze pociechy w dzieciństwie, jak również daje receptę, w jaki sposób je przezwyciężać, a także skłania do refleksji nad popełnianymi przez nas błędami wychowawczymi. Godna polecenia bez względu na wiek: małym i dużym miłośnikom książki, tym którym, nie jest obcy drugi człowiek i sprawy z nim związane.
Na zakończenie klubowicze otrzymali dyplom za aktywne uczestnictwo w spotkaniach wraz z broszurowym wydaniem „Legendy o żarskim kaczątku” . Nie obyło się bez słodkiego poczęstunku w postaci lodowego deseru a także życzeń udanych, pełnych wrażeń i niezapomnianych wakacji.

19 października 2010r. po wakacyjnej przerwie spotkaliśmy się ponownie, tym razem w nowym gronie, gdyż większość z naszych kolegów i koleżanek opuściła mury szkoły podstawowej. Myślimy jednak , że za nami zatęsknią i nadal będą nas wspierać w dyskusjach. Pierwsze kroki w DKK rozpoczęliśmy od zapoznania się z inicjatywą Dyskusyjnych Klubów Książki
w Polsce i na świecie. Potem przyszła kolej na część integracyjną. Dzięki krótkiej ankiecie udało nam się stworzyć portret DKK-owca, osobnika uczestniczącego w naszych spotkaniach. Jest to osoba młoda w wieku 10 – 12 lat, posiadająca własną biblioteczkę domową, czytająca książki przygodowe, pamiętniki, fantastykę. Ulubione utwory uczestnika DKK to: Przygody Tomka Szklarskiego, Kantor wymiany liter, Dzieci z Bullerbyn , Wakacje z babcią, Ten obcy, Hotel Olimp, Heartland i Narnia. Miłośnik lektury swoje ulubione pozycje książkowe wybiera kierując się nazwiskiem autora, słuchając opinii innych na temat książek, a także bierze pod uwagę własne zainteresowania. Najlepszym i najdogodniejszym miejscem na czytanie, jak twierdzi, jest domowe zacisze po zajęciach lekcyjnych, wieczorem na kanapie w spokoju, chociaż zdarza mu się też w trakcie kąpieli i bibliotecznych przerw. Jest typowym połykaczem książek, ale czyta je bardzo uważnie „od deski do deski”, skupiając się na jednej lekturze, w wyjątkowych momentach, kiedy sytuacja tego wymaga - dwóch . W czasie tego relaksującego zajęcia czasami zdarza mu się coś podgryzać lub rozmawiać przez telefon. Najważniejsze, zawsze wytrwale dąży do końca lektury, dzięki temu znajduje odpowiedź na nurtujące go problemy, poznaje odległe kontynenty, dobrze się bawi i nie nudzi,
a o swoich wrażeniach czytelniczych chętnie opowiada rówieśnikom. Lubi słodkie desery i dyskusje na temat ciekawych książek, ale czy na pewno tak jest? O tym będziemy mogli się przekonać już wkrótce.
Do zobaczenia na kolejnym spotkaniu