Biblioteka Publiczna w Siedlisku

najpiekniejszaKolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w tym roku odbyło się ostatniego lutego (28-go), a omawianą książką była pozycja Małgorzaty Wardy „Najpiękniejsza na świecie”.

Piękna książka o poszukiwaniu miłości, zwłaszcza matczynej, przez młodą kobietę obarczoną śmiertelną chorobą. Czy tylko w obliczu nieuniknionego robimy heroiczne czyny, na które nie pozwolimy sobie w „normalnych” warunkach? Czy szukanie krewnych jako dawcy życia to coś dziwnego? Potwierdza się, że telewizja musi nagłośnić naszą sprawę, aby dotrzeć do właściwych ludzi!  Czy matka nie chce się ujawnić, bo ma coś złego na sumieniu? Czy oddanie lub porzucenie dziecka na dworcu, jak u Sylwii- to grzech śmiertelny czy tylko lekki, czy powszedni już w naszych czasach? Czy ma siostrę, jak bardzo chce w to wierzyć?

”Jak mogłaś, mamo?! Co z ciebie za człowiek?! Kim ty w ogóle jesteś? Bawisz się w Boga? Ty nie masz serca!”

Trochę ciężko czyta się tę książkę ze względu na przenoszenie akcji raz z przeszłości do współczesności. Wracanie do przeszłości naszej bohaterki Sylwii, jej wspomnienia z rodzin zastępczych i ciągłe poznawanie ludzi, których dziecko chce pokochać za wszelka cenę. Autorka pokazuje nam zwykłych ludzi,  których możemy  mijać na ulicy, z różnych rodzin, nieważne bogatych czy biednych, czy sławnych. Każdy z nich ma swoje problemy, boryka się ze swoją przeszłością i szuka szczęścia w przyszłości.

„Najpiękniejsza na świecie” nie jest łatwa lekturą, bo porusza w nas czułe struny, a nowego znaczenia nabierają takie słowa, jak: macierzyństwo, miłość, odpowiedzialność. Warta przeczytania!

                                                                              Regina Wygiera  

zony bogówRelacja ze spotkania klubu DKK w Siedlisku z dnia 27 października 2017r

Czytałyśmy książkę Sławomira Kopera pt.; „Żony bogów”, czyli kobiety w życiu naszych znanych pisarzy - Gombrowicza, Mrożka, Miłosza, Iwaszkiewicza. Panowie pokazani od „kuchni” życia pojawiają się nam jako zakręceni, nieprzystosowani czy nawet zagubieni mężczyźni.

Trochę bulwersujące, mało lub szczątkowo pokazywane fakty życia „wielkich” artystów czytałyśmy z wypiekami na twarzy. Kazdy z nich miał jakąś zagraniczną przygodę, podróż związaną z emigracją, ucieczką z kraju lub za chlebem. Poznajemy ich walkę o dzień dzisiejszy, o przetrwanie mimo wszystko, jak ich kobiety organizowały im niejednokrotnie życie, pisanie, pracę czy dawały impuls do pisania. Ciekawe fakty z życia społecznego czy gospodarczego naszego kraju poznajemy dzięki dziennikom prowadzonym przez żony pisarzy. To jest dodatek do znanych nam ksiązek tych znakomitych pisarzy.

Lektura godna polecenia.

Regina Wygiera

swiatloRelacja ze spotkania klubu DKK w Siedlisku, odbytego w dniu 15 września br.

Do omawiania wybraliśmy nagrodzoną w 2015 r. powieść amerykańskiego pisarza – Antonego Doerra „Swiatło, którego nie widać”. Jest to piękna powieść na długie zimowe wieczory. Opowiada o dwojgu młodych żyjacych w l.30-tych i w czasie trwania drugiej wojny światowej w Niemczech i Francji.

Werner-wychowuje się z siostrą w sierocińcu, jest przygotowywany do pracy w pobliskiej kopaln, w której zginął ojciec dzieci. Chłopiec za nic nie chce w niej pracować. Uczy się pilnie, jest zdolny, fascynują go odbiorniki radiowe, które jakimś cudem umie naprawić i skonstruować. Nie urzeka go ideologia faszyzmu, jak wielu jego kolegów, ale dla swojego dobra nie manifestuje sprzeciwu, tylko mądrze ukrywa swoje poglądy.

Marie-Laure niewidoma dziewczynka z Paryża, wychowana przez ojca w paryskim muzeum przyrody, zna już książki dla niewidomych, lubi opowieści o różnorodnych zwierzątkach i żyjątkach znajdujących się w muzeum, gdzie spędza całe dnie.

Losy tych młodych ludzi splatają się w nadmorskim miasteczku Saint-Malo, gdzie nastolatka mieszka już u stryjecznego dziadka – też radiofascynata i telegrafisty Etienna, przenosi meldumki dla partyzantów w chlebie, a wuj przekazuje je przez swoją radiostację.

Werner młody żołnierz z przymusu szuka „wrogich” radiostacji, znajduje Marie-Laure i ukrytą radiostację wuja, ale nie wydaje ich swoim władzom, wręcz ratuje dziewczynce życie, zmuszając do opuszczenia domu i miasteczka.

Kanwa powieść obraca się wokół „zaczarowanego” kamienia, wszyscy bohaterowie jakoś łączą się z tym cennym dla niektórych kamieniem, który ponoć przedłuża życie lub wręcz leczy z choroby ( sierżant Rumpel).

Książka podobała się naszym klubowiczom, polecamy wszystkim ciekawą lekturę!

Regina Wygiera

zanim zasne31 maja miało miejsce spotkanie członków klubu DKK w Bibliotece Publicznej w Siedlisku. Do omówienia mieliśmy pozycję S.J.Watson - „Zanim zasnę”. Jak rzadko kiedy zgodnie stwierdzono, że podobała się książka nam wszystkim. Dość wstrząsająca, dobrze stopniowane napięcie, mało bohaterów, ciekawy temat do roztrząsania na spotkaniu przyjaciół. Każda z nas bałaby się takiej sytuacji w swoim życiu.Chwilowa utrata pamięci bardzo nas frustruje, a co dopiero nie pamiętać ze swojego życia 20 lat! Gdzie są ukryte, jaki zakamarek poruszyć, aby wróciły wspomnienia, te dobre ale też i złe, jak to w życiu. Współczułyśmy Christinie, podziwiałyśmy jej spryt w ukrywaniu minimalnego powrotu pamięci przed „mężem”, zmagania z samą sobą, aby wrócić do pełni swojego życia.

Książka wywarła na nas duże wrażenie! Polecamy wszystkim, takie książki warto czytać!

Regina Wygiera

białaRelacja ze spotkania klubu DKK w Siedlisku z dnia 28 kwietnia 2017r.

Omawiałyśmy piękną książkę o miłości Alessandro D'Avenia - „Biała jak mleko, czerwona jak krew”. Jest to historia młodego chłopca Leo, który jest typowym nastolatkiem, grającym z przyjacielem w piłkę, uczącym się średnio, nawet słuchającym rodziców( do pewnego stopnia!). Ma przyjaciółkę Sylwię z którą dużo i często rozmawia, mają swoje ulubione, „tajne” miejsce do długich rozmów, rozmyślań. Leo chce się zakochać i dzieje się to pewnego dnia, gdy poznaje piękną rudą Beatrice. Przyjdzie mu się zmierzyć z jej chorobą, walczy o miłość życia, o swoje Marzenie, którego posiadanie zalecił mu Naiwniak – nauczyciel historii.

Dobrze się to czyta.Wrażenie, że to Dante zakochał się w swojej Beatrice. Pięknie opisana niespełniona, nieszczęśliwa miłość aż po grób. Wzruszający list do Boga pogodzonej Beatrice. Zwraca się też uwagę na poszczególne „etapy” przyjaźni między Leo i Sylvią, przechodzące aż do miłości.Zachęcamy do czytania! Dobra lektura dla wszystkich!

 

Regina Wygiera

Fundusze Europejskie dla rozwoju Lubuskiego.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.