Ostatnia książka K. Michalak pt. „Nie oddam dzieci budzi u czytelników skrajne emocje. Świadczą o tym wypowiedzi zamieszczone na farach internetowych. Treść utworu dotyczy spraw związanych ze współczesnymi problemami wielu rodzin, a więc praca zawodowa, rodzina brak czasu dla tej rodziny.

Bohaterem jest utalentowany chirurg Michał Sokołowski tak bardzo zapracowany, że nie dostrzega momentu, w którym rodzina schodzi na drugi plan. Dopiero śmierć ukochanej żony i najmłodszego syna przywołuje go do rzeczywistości. Przychodzi refleksja, co jest naprawdę w życiu ważne. Pogrążonego w rozpaczy mężczyznę czeka cios z najmniej niespodziewanej strony. Teściowa zamierza odebrać mu dzieci. Aby do tego nie dopuścić, Michał musi podjąć desperacką walkę o prawo do opieki nad pozostałymi dziećmi. Ale on nie potrafi walczyć, podnieść się po ciosie, szaleje z rozpaczy, sięga po alkohol, który może go zupełnie pogrążyć.  W trudnej sytuacji bohaterowi pomaga psycholog, bo on sam obarcza się winą za nieszczęście. Pomagają też inni ludzie, dzięki którym Michał mógł odnaleźć siły, by wykrzyczeć „Nie oddam dzieci”. Okazuje się, że nawet najbardziej szlachetny i prawy człowiek pod ciężarem bólu może doprowadzić się do upadku i zrujnować sobie życie, ale nawet z takiego położenia może się podnieść i stawić czoło trudnościom. Autorka porusza kilka bardzo istotnych kwestii. Są to rozważania nad kruchością życia ludzkiego, nad faktem, że czasu nie można cofnąć, a zapracowany ambitny człowiek zapomina o tym, co w życiu jest ważne.

Książka skłania do refleksji przyjrzeniu się własnemu życiu.

„Gorzka czekolada” Lesley  Lokko to trzymająca w napięciu powieść obyczajowa o życiu trzech kobiet. Akcja rozgrywa się w różnych miejscach( na Haiti, w Chicago, Londynie i Afryce).

Melania rozpieszczona nastolatka, córka znanego muzyka wdaje się w flirt ze swoim ojczymem i zostaje przez matkę wysłana do Los Angeles. Laura, piękna Haitanka przypadkowo zachodzi w ciążę i ucieka od swojej babki do Chicago.

Jej służąca Ameline także musi zmienić swój los. Wszystkie zaczynają żyć na własny rachunek. Losy tych trzech bohaterek splatają się. Najpierw los Laury łączy się z losem Ameline. Po przybyciu do stanów Laura przebywa długą i trudną drogę emigrantki. Nie chce żyć jak jej matka. Próbuje własnymi siłami stanąć na nogi. Pod wpływem matki oddaje za pieniądze swego synka, zostaje okradziona przez koleżankę, trafia do produkcji porno, by wreszcie zostać żoną Daniela, który poznawszy jej tajemnicę, zmienia zamki i Laura musi znów sama sobie radzić. Dzielna kobieta i po tym upadku dźwiga się, pracuje, a nawet staje się sławna prowadząc z koleżanką firmę. Ameline również opuszcza Haiti i udaje się do Anglii. Jako żona Lana dojrzewa, staje się samodzielna, a po śmierci męża wraca na Haiti i tam odziedziczywszy domek rozpoczyna nowe życie, poznaje też skrywaną tajemnicę jej pochodzenia. Melania, która nie potrafi pokierować swoim życiem, poznaje lekarza Marka i postanawia zostać jego żoną. Nie potrafi jednak być dobrą żoną i matką gdyż nie miała wzorów do naśladowania w swojej rodzinie. „Gorzka czekolada to historia o poszukiwaniu miłości i swojego miejsca na ziemi. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Porusza wiele ciekawych wątków i problemów, z jakimi spotykają się kobiety. Pokazuje też jak żyć po.

Autobiografia Erica Lomaxa zatytułowana „Droga do zapomnienia" to powieść o zmierzaniu się bohatera z wojenną traumą, ale i o cenie przebaczania. Droga do zapomnienia, spotkania i przebaczania była długa i trudna. Bohater, narrator i autor miał 20 lat, gdy Niemcy napadli na Polskę. Jako brytyjski oficer wyruszył do Singapuru, ale jego losy tak się potoczyły, że po krótkim okresie pracy przy budowie kolei birmowsko-syjamskiej, trafił do japońskiego obozu jenieckiego, gdzie był nieustanie torturowany, głodny i męczony psychicznie. Trudno nawet wyobrazić sobie nieludzkie warunki życia, tortur, poniżania i powolnego zabijania resztek godności i człowieczeństwa. Eric nie poddał się , trafiło szpitala obozowego Changi, gdzie doczekał końca wojny. Wraca do domu, ale nie potrafi normalnie żyć, rozpada się jego małżeństwo, zostaje sam i nie może zapomnieć o traumatycznych przeżyciach w obozie, które odbierają mu szansę na normalne życie.
Kiedy spotkał Pati, kobietę swego życia to zdał sobie sprawę, że musi jeszcze raz zmierzyć się z koszmarem z przeszłości. Po wielu latach odnajduje jednego z oprawców w obozie. Ma wiele wątpliwości, czy powinien się z nim spotkać i jak się zachować, przecież tłumacz Nagase był świadkiem torturowania i upodlania a przecież nic nie zrobił, był bierny. Dopiero po latach dojrzał do spotkania z Japończykiem i mu przebaczyć.
Książka przybliża czytelnikowi wojnę na dalekim Wschodzie, sytuację jeńców w japońskich obozach, o których przeciętny Europejczyk nie wie zbyt wiele. "Droga do zapomnienia to pełna dramatyzmu opowieść o tym, jak trudno uporać się z tragicznymi wspomnieniami.