Gminna Biblioteka Publiczna w Brzeźnicy

„Siedem lat później” Janusza Wiśniewskiego i Doroty Wellman  na spotkaniu kwietniowym DKK w Brzeźnicy.

W 2008 roku Dorota Wellman „przepytała J.L. wiśniewskiego i powstała wówczas książka „Arytmia”. Po siedmiu latach ten wspaniały duet prowadzi rozmowę o wszystkim i o niczym.

Dziennikarka, osoba bliska zaprzyjaźniona z autorem pyta o wszystko, o relacje, wiarę, tęsknotę za krajem, o bycie Polakiem w Niemczech. Wiśniewski: mgr fizyki i ekonomii, dr informatyki, dr hab. chemii piszący bestsellery i to o miłości.

Pisze po polsku, choć doskonale zna niemiecki, od 29 lat mieszka i pracuje w Niemczech. Z rozmów dowiadujemy się, że autor to człowiek inteligentny, dojrzały, wrażliwy o dużym poczuciu humoru i dystansie do siebie i tego co robi. Jako naukowiec pracuje na co dzień w niemieckiej firmie, pracę nazywa żoną, a pisanie książek, swoją pasję określa jako kochankę.

Na emeryturze chce wrócić do polski. Cieszy się, że obecnie udaje mu się połączyć ze sobą dwa różne światy (świat nauki i literatury) i nie zwariować.

Ciekawy dialog dwojga przyjaciół pozwala czytelnikowi poznać poglądy polityczne pisarza „jego rodzinę, podkreśla miłość do córek, przyznaje się do swoich błędów, zwraca uwagę na panujące w niemieckiej firmie stosunki łączące pracodawcę i pracobiorcę.

Dorota Wellman zadaje często podchwytliwe pytania, czasem prowokuje i podpuszcza, ale nie ocenia. Pyta o to , co daje mu popularność w Rosji, czy czuje się choć trochę Niemcem, jak postrzega męskość we współczesnym świecie, co sądzi o związkach na odległość, co zrobiłby z miłości, co sądzi o obecnej sytuacji w Polsce. Fascynująca, szczera, momentami wzruszająca, zabawna rozmowa dwóch osób, które znają się „jak łyse konie” i nieraz kończą za siebie zdania.

„Noc perseidów” Edyty Świętek to kolejna książka, która gościła na spotkaniu DKK w Brzeźnicy.

Kiedy spadają na ziemię perseidy wystarczy pomyśleć życzenie i ono się spełni.

Głównymi bohaterowie powieści to Emilia Juszczyk i Tomasz Sawczuk, którzy znają się od zawsze i planują przyszłość. Wydaje się, że nic nie jest w stanie zakłócić ich szczęścia.

Kiedy w dniu oświadczyn Tomek poznaje koleżankę Emilii z liceum- Adriannę – odkrywa , że to właśnie takiej zadbanej, modnie ubranej, przebojowej dziewczyny potrzebuje u swego boku. I chociaż wielkimi krokami zbliża się ślub z EM, dostrzega w swej partnerce wiele wad. Zwraca uwagę na jej skromność, brak ekstrawagancji, przebojowości a nawet brak lakieru na paznokciach. Ada nie tylko zawróciła mu w głowie, ale coraz częściej niby przypadkiem wpadali na siebie. Jedno z takich spotkań kończy się w hotelowym pokoju. Kilka tygodni później Tomek dowiaduje się , że zostaną z Adą  rodzicami.

Wiadomość ta burzy jego poukładany świat pracującego i stawia przed trudnym wyborem. Podejmuje szybką decyzję i żeni się z Adą, którą oczarowana jest jego matka Renata. Pozostali członkowie rodziny ( ojciec, brat, dziadkowie) nie podzielają  jej zdania.

Rodzice Ady, ojciec Izydor i matka Justyna też nie robią na nich dobrego wrażenia. Młody żonkoś również nie czuje się dobrze w ich domu. Na życzenie, czy raczej z polecenia teścia zwalnia się z kancelarii i podejmuje pracę rodzinnym biznesie żony, gdzie staje się prawdziwym „chłopcem na posyłki”

Wojtek, starszy brat tomka ratuje Emilkę, która próbowała się utopić i zabiera ją swoją ciężarówką  w trasę po Europie zachodniej. Mimo początkowych oporów dziewczyna zgadza się na ten wyjazd,  który ma mieć charakter terapeutyczny. Z biegiem czasu poznają się coraz lepiej, zbliżają się do siebie i dochodzi oświadczyn, które w rodzinie Wojtka przyjęte  są z radością ( oprócz matki Renaty) Zycie Tomka nie jest usłane różami. Nowy dom, trzyletnie BMW- w prezenty od teścia nie czynią go szczęśliwym. Okazało się, że ciąża Ady to podstęp, by zdobyć męża. Z jego oczu powoli znika zasłona i zaczyna dostrzegać prawdziwe oblicze żony, rozkapryszonej, jedynaczki, złośliwej , wulgarnej i bardzo trudnej we współżyciu. Tylko seks jest w tym  związku satysfakcjonującym. Tomek coraz częściej tęskni za Emilką, , jej gotowaniem, serniczkiem…

Wojtek wbrew bratu i matce poślubił Emilkę. Zamierza zmienić pracę, nie może się jednak na to zdecydować. Los jednak decyduje za niego. Wracając z trasy ma wypadek, jego Nelly jest skasowana, on wychodzi bez szwanku. Jest przygnębiony, nie ma pomysłu na działalność, która pozwoli utrzymać rodzinę. Konsumując doskonałą szarlotkę żony wpada na pomysł, by za pieniądze z ubezpieczenia otworzyć kawiarnię serwującą  kawę i wspaniałe wypieki żony. Pomysł zyskuje aprobatę żony i jej siostry Sylwii, która będzie im pomagać. Wojtkowi i Em urodziła się córka Wiktoria, ich największy skarb.

Wojtek próbuje poprawić stosunki z bratem, któremu nie układa się w małżeństwie. Tomek otrzymuje zdjęcia dokumentujące romans żony z nieznanym menelem imieniu Sławek ( tak też ma na imię jego syn). Po tych rewelacjach Tomek dochodzi do wniosku, że nie ma nawet syna.

Wsiada do samochodu i mimo zamroczenia alkoholem pamięta, że w bagażniku ma linkę holowniczą” a to powinno wystarczyć.”

Autorka porusza wiele zagadnień, jest tu pogoń za pieniędzmi, wygodnym życiem, dobrobytem.  Ważne są tu życiowe wybory, które czasem okazują się pomyłką i skutki tych wyborów trzeba znosić do końca życia. Powieść skłania do refleksji, przemyśleń i zadumy.

Fabuła utworu nie jest zbyt odkrywcza: miłość zdrada, nienawiść, rodzina marzenia. Sielanka miesza się tragedią. Powieść wpływa na marzenia czytelników, uświadamia im, że życie bez marzeń nie ma sensu, ale trzeba uważać, czego te marzenia dotyczą i przyjąć do wiadomości, że to nie gwiazdy, ale my sami mamy wpływ na swoją przyszłość.

Na majowym spotkaniu DKK w Brzeźnicy zagościła książka Rosalie  Ham „Projektantka”.

„Projektantka” to debiutancka powieść australijskiej pisarki Rosalie  Ham. Utwór ten niedawno został sfilmowany, a w tytułowej roli wystąpiła Kate Winslet.

Bohaterką jest Tilly – Myrtle Dunnange, która po 25 latach wraca do małego, australijskiego miasteczka Dungator, by zaopiekować się schorowaną, niedołężną matką, zwaną środowisku Szaloną Molly. Powrót Tilly na szczyt wzgórza na Obrzeżach miasteczka przywołuje wspomnienia nieszczęśliwego dzieciństwa i tragicznego wypadku, za który odpowiedzialnością, niesłusznie,  jest obarczona. Mieszkańcy miasteczka są oburzeni jej powrotem i są gotowi zrobić wszystko, by uprzykrzyć jej życie. Autorka ukazuje miejscową społeczność z jej wszystkimi wadami i ułomnościami. Tę społeczność tworzą ludzie o rozlicznych słabościach. Jest tu znerwicowana żona, apodyktyczna matka, wścibska podglądaczka Beula, sierżant Farrat noszący w zaciszu domowym damskie stroje.  Zupełnym  przeciwieństwem mieszkańców  Dungator jest Tilly.

Zdobyła wykształcenie i wiele doskonałych umiejętności krawieckich w europejskich stolicach. Powoli zyskuje akceptację nielicznych sąsiadów. Wydaje się, że wszystko idzie we właściwym kierunku. Niestety, tak się nie dzieje. Bohaterkę, dopasa przeznaczenie. Śmierć, która podąża za nią krok w krok ( śmierć Stewarda, śmierć synka Pablo i przyjaciela Teddyego) dociera również do Dungatar. Umiera matka Tilly- Molly. W tych trudnych chwilach towarzyszy jej tylko sierżant Farrat. Prześladowca i ojciec Tilly oraz Stewarda przesyła wieniec…

Tilly patrząc na trumnę matki mówi: ”Ból nie będzie naszą klątwą” Molly(..) Będzie  przyczynkiem do zemsty. I ta zemsta, nastąpi. Zemści się kobieta przeświadczona o tym, że przynosi pecha, pociąga za sobą śmierć, a wszyscy mieszkańcy  Dungatar wyjeżdżają na prezentacje „Makbeta” do sąsiedniego Winyerp. Tilly podpala swój dom i północną stronę miasta, sama wsiada do pociągu i wyjeżdża. Mieszkańcy wrócili z pucharem za najlepsze kostiumy, przygotowane oczywiście przez Tilly.

Zastali płonące domy i zgliszcz. Powoli uspokajali się licząc na pieniądze z ubezpieczenia. Niestety okazało się, że nie otrzymają odszkodowania, ponieważ Rufh przeznaczone na ubezpieczenia pieniądze dala Tilly za kostiumy do spektaklu „Makbet”.

„Projektantka” to powieść wielowymiarowa, jest tu wiele problemów i zagadnień. Utwór łączy kilka gatunków. Są tu elementy powieści obyczajowej, społecznej, Kryminału i romansu. Akcja rozgrywa się w latach 50 XX wieku. Ukazany jest ogromny dramat kobiety, sławnej, zamożnej, która zrobiła światową karierę na paryskich wybiegach, ale nie znalazła zrozumienia wśród swej społeczności.

Na pierwszym spotkaniu DKK w Brzeźnicy gościła książka Lauren Oliwer „Panika”

Akcja utworu rozgrywa się w sennym, pogrążonym w beznadziei miasteczku Carp. Bohaterką jest dziewczyna Heather, absolwentka szkoły, która nie wierzy, że w życiu może ją spotkać coś dobrego.

Na horyzoncie pojawia się wtedy tajemnicza gra „panika”, w której nagrodą jest przepustka do lepszego życia. O tej grze niewiele wiadomo, jest ona ukrywana przed policją; nie wiadomo kim są sędziowie wymyślający kolejne zadania i czuwający nad przebiegiem rywalizacji. Uczestnikami gry są młodzi ludzie kończący szkołę, wchodzący w dorosłe życie, a wygrać można całkiem poważna kwotę ( ok.60 tyś. dolarów), która otwiera drzwi do nowego życia. Biorący udział w grze muszą pokonać nie tylko własne lęki, ale nawet wyjść poza strefę bezpieczeństwa. Zadania nie są łatwe, a nawet są niebezpieczne, zagrażające życiu np. skok z wysokiej skarpy do wody, przebieganie z zawiązanymi oczami przez ruchliwą autostradę, po której pędzą samochody, pobyt w opuszczonym domu, wtargnięcie do cudzego domu, spotkanie 2 tygrysami i inne.

Heather zawsze pogardzała graczami, uczestnikami Paniki.

Kiedy odchodzi od niej chłopak Mat, uświadamia sobie swoją sytuację rodzinną (matka Krista pije i prowadzi hulaszczy tryb życia, pod opieką Heather pozostaje młodsza siostra Lily). Pełna wściekłości i rozpaczy zmienia swoje dotychczasowe podejście i decyduje się wziąć udział w tej tajemniczej grze, mimo że nigdy nie spodziewała się że to zrobi.

Oprócz Heather w grze biorą udział inni uczestnicy. Są to Natalia, Dodge, Merl, Derek i inni. Powody udziału w grze są różne. Jedni biorą udział dla pieniędzy, inni z chęci poczucia adrenaliny, jeszcze ktoś inny z zemsty. Każdy z bohaterów skrywa jakąś tajemnicę, ma coś na sumieniu, zadaje sobie pytanie jaki jest dobry czy zły, co warto, a czego nie warto robić dla spełnienia marzeń, czy lojalność jest w cenie.

Podobne pytania zadaje sobie też czytelnik.

Narracja prowadzona jest z perspektywy dwojga bohaterów: Hether, Dodgea, bohaterów skrajnie różnych, ale borykających się z podobnymi  problemami.

Obrazowy język i lekki styl sprawiają, że książka mocno wciąga i skłania do refleksji nad sytuacją młodych wchodzących w życie ludzi.

Bohaterki utworu to 27 -letnia Pola, dziennikarka zajmująca się zawodowo problemami ludzi rozdzielonych przez adopcję oraz 33 -letnia Sylwia Kolińska - psycholog, chora na anemię plastyczną, wychowana w domu małego dziecka, w rodzinie zastępczej i adoptowana. Obie kiedyś zostały odrzucone przez matki.

 Sylwia została porzucona jako trzyletnie dziecko. Z tego okresu zachowała kilka wspomnień związanych z biologiczną rodziną, jest  przekonana, że miała kiedyś siostrę bliźniaczkę. Próbuje po latach odnaleźć bliskich, których mogą uratować jej życie. O pomoc ,o rozwikłanie tajemnicy jej rodziny zwraca się Sylwia do dziennikarki Poli Michalak. Niestety, poza niewyraźnymi strzępkami wspomnień Sylwii, nie ma żadnych dowodów na istnienie siostry. Zaczyna się walka z czasem, utrudnieniem jest surowe prawo adopcyjne. Narracja toczy się wielowątkowo. Umierająca Sylwia nie chce porzucić córki Mai i partnera Andrzeja Wartoka, robi wszystko by walczyć o życie. Wątek Sylwii przeplata się z biografią Poli. Młoda dziennikarka o bagażu zbyt trudnych doświadczeń pragnie w samotności oswoić w samą siebie. Pola Brala udział w okrucieństwach wojny syryjskiej i po powrocie do polski szuka antidotum na traumę. Ma żal do swojej rodziny, nie wie kim jest i próbuje się odpić od mrocznych wspomnień z dzieciństwa. I w takim właśnie momencie los zetknął ją z Sylwią i jej córeczką.

Rzecz rozgrywa się zbyt dynamicznie, zdarzenia następują po sobie bardzo szybko.

W książce poruszono kilka problemów jednocześnie. Jest tu opowieść o sile pierwszej miłości, bliskości wsparciu, sile współczesnych mediów społecznościowych. Różne wątki poboczne związane z biografią bohaterek obrazują stan niemocy, lęki frustracje. Gorzka książka o porzuconych dzieciach, ich matkach ukazuje prawdziwe emocje, ból, pustkę po bliskiej osobie. Nie ma hoppy endu.

Podkategorie

Fundusze Europejskie dla rozwoju Lubuskiego.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.