Relacje ze spotkań poszczególnych DKK

Szczegóły

Opublikowano: 18 grudzień 2015

„Gorzka czekolada” Lesley  Lokko to trzymająca w napięciu powieść obyczajowa o życiu trzech kobiet. Akcja rozgrywa się w różnych miejscach( na Haiti, w Chicago, Londynie i Afryce).

Melania rozpieszczona nastolatka, córka znanego muzyka wdaje się w flirt ze swoim ojczymem i zostaje przez matkę wysłana do Los Angeles. Laura, piękna Haitanka przypadkowo zachodzi w ciążę i ucieka od swojej babki do Chicago.

Jej służąca Ameline także musi zmienić swój los. Wszystkie zaczynają żyć na własny rachunek. Losy tych trzech bohaterek splatają się. Najpierw los Laury łączy się z losem Ameline. Po przybyciu do stanów Laura przebywa długą i trudną drogę emigrantki. Nie chce żyć jak jej matka. Próbuje własnymi siłami stanąć na nogi. Pod wpływem matki oddaje za pieniądze swego synka, zostaje okradziona przez koleżankę, trafia do produkcji porno, by wreszcie zostać żoną Daniela, który poznawszy jej tajemnicę, zmienia zamki i Laura musi znów sama sobie radzić. Dzielna kobieta i po tym upadku dźwiga się, pracuje, a nawet staje się sławna prowadząc z koleżanką firmę. Ameline również opuszcza Haiti i udaje się do Anglii. Jako żona Lana dojrzewa, staje się samodzielna, a po śmierci męża wraca na Haiti i tam odziedziczywszy domek rozpoczyna nowe życie, poznaje też skrywaną tajemnicę jej pochodzenia. Melania, która nie potrafi pokierować swoim życiem, poznaje lekarza Marka i postanawia zostać jego żoną. Nie potrafi jednak być dobrą żoną i matką gdyż nie miała wzorów do naśladowania w swojej rodzinie. „Gorzka czekolada to historia o poszukiwaniu miłości i swojego miejsca na ziemi. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Porusza wiele ciekawych wątków i problemów, z jakimi spotykają się kobiety. Pokazuje też jak żyć po.

Szczegóły

Opublikowano: 18 grudzień 2015

Ostatnia książka K. Michalak pt. „Nie oddam dzieci budzi u czytelników skrajne emocje. Świadczą o tym wypowiedzi zamieszczone na farach internetowych. Treść utworu dotyczy spraw związanych ze współczesnymi problemami wielu rodzin, a więc praca zawodowa, rodzina brak czasu dla tej rodziny.

Bohaterem jest utalentowany chirurg Michał Sokołowski tak bardzo zapracowany, że nie dostrzega momentu, w którym rodzina schodzi na drugi plan. Dopiero śmierć ukochanej żony i najmłodszego syna przywołuje go do rzeczywistości. Przychodzi refleksja, co jest naprawdę w życiu ważne. Pogrążonego w rozpaczy mężczyznę czeka cios z najmniej niespodziewanej strony. Teściowa zamierza odebrać mu dzieci. Aby do tego nie dopuścić, Michał musi podjąć desperacką walkę o prawo do opieki nad pozostałymi dziećmi. Ale on nie potrafi walczyć, podnieść się po ciosie, szaleje z rozpaczy, sięga po alkohol, który może go zupełnie pogrążyć.  W trudnej sytuacji bohaterowi pomaga psycholog, bo on sam obarcza się winą za nieszczęście. Pomagają też inni ludzie, dzięki którym Michał mógł odnaleźć siły, by wykrzyczeć „Nie oddam dzieci”. Okazuje się, że nawet najbardziej szlachetny i prawy człowiek pod ciężarem bólu może doprowadzić się do upadku i zrujnować sobie życie, ale nawet z takiego położenia może się podnieść i stawić czoło trudnościom. Autorka porusza kilka bardzo istotnych kwestii. Są to rozważania nad kruchością życia ludzkiego, nad faktem, że czasu nie można cofnąć, a zapracowany ambitny człowiek zapomina o tym, co w życiu jest ważne.

Książka skłania do refleksji przyjrzeniu się własnemu życiu.

Szczegóły

Opublikowano: 18 grudzień 2015

„Księgarenka" Wendy Welch to ciekawa opowieść o kochającym się małżeństwie, posiadającym dwa koty, dwa psy oraz marzących o tym, by prowadzić własną księgarnię z używanymi książkami. Dwoje ludzi ucieka od pospiechu wielkich korporacji, które zniewalają i zmieniają człowieka by prowadzić spokojne życie bibliofilów, żyć według własnych zasad i spełniać swe marzenia. Kupili dom w niewielkiej górskiej miejscowości o nazwie Big Stone Gap . Początkowo sprzedają książki z własnych zbiorów. Miasteczko, które miało być ich tymczasową przystanią staje się ich domem. Wiele wskazywało na to, że to przedsięwzięcie nie ma prawa się udać, bardzo nierozsądne wydaje się otwieranie księgarni w dobie kryzysu, w epoce e- boków i w małej miejscowości.
Szybko okazuje się, że marzenia i optymizm nie wystarczą, by księgarnia mogła działać. Musieli znaleźć wspólny język ze społecznością, przez którą wciąż byli traktowani jako obcy. Ciągle im powtarzano, że ich pomysł jest zwariowany i nie ma żadnych szans na powodzenie. Mimo wielu trudności nie rezygnują ze swoich planów. Dobrych rad udzielają im przyjaciele. Jeden z nich zamieszcza w „Timie" obszerny, ciepły artykuł. Który przyczynia się do zainteresowania ludzi księgarnią.
Księgarnia Wandy i Jacka staje się miejscem ciekawych spotkań, wymiany poglądów, gabinetem terapeutycznym, miejscem relaksu a nawet namiastką kościoła. Właściciele księgarni umieli słuchać i to było ważnym atutem. Ciepła, pełna humoru powieść o tym, jak ludzie rezygnują z pracy w wielkich korporacjach, by realizować swe marzenia prowadząc życie skromnych bibliofilów w cichej górskiej miejscowo0ści, gdzie z biegiem czasu zdobywają uznanie i sympatię miejscowej ludności.
Wiele miejsca w utworze zajmują recenzje znanych utworów literatury amerykańskiej i obcej.

Szczegóły

Opublikowano: 18 grudzień 2015

Autorem powieści „Prawo do światła „jest irlandzki pisarz, dziennikarz, zdobywca licznych nagród.

Bohaterem, a jednocześnie narratorem jest Alexsander Cleave, starzejący się gasnący aktor, który niespodziewanie otrzymuje szansę zagrania roli życia i ożywienia swojej gasnącej kariery.

Aleksander ma zagrać rolę mężczyzny, który nie jest tym, za kogo się podaje. Jego filmową partnerką, odtwórczyni głównej roli jest aktorka słynna, ale niezwykle delikatna.

Spotkanie z tą aktorką przypomina bohaterowi jego córkę Coss, która przed dziesięciu laty popełniła samobójstwo. Śmierć wiąże się tu zawiłością, a starość  staje się okazja do wspomnień i powrotu do miłości, kiedy to bohatera jako piętnastoletniego młodzieńca uwiodła 35 letnia pani Gracy, matka jego najlepszego przyjaciela Billego. Powieść porusza ważne problemy, mówi o  aktorstwie u schyłku swej kariery, miłości i stracie. Ukazuje w jaki sposób wyobrażenia kształtują wspomnienia, które wpływają na człowieka. Pojawia się pytanie czy istnieje różnica między pamięcią a wyobrażeniami. Pytanie to prześladuje bohatera- narratora Alexsandra Cleaveai przewija się przez całą powieść. Skłania czytelników do refleksji i przemyśleń.

Szczegóły

Opublikowano: 18 grudzień 2015

Pisarka wprowadza czytelnika w krąg kultury azjatyckiej, konkretnie chińskiej.

Dziennikarka kulinarna Meggie Mc Elroy jest pogrążona w bólu po stracie kochanego męża Matta. Trudno jej pogodzić się z zaistniałą sytuacją przedwczesnej jego śmierci. Maggie sprzedaje dom i zamieszkuje na łódce zacumowanej na przystani. Po roku od śmierci męża, kiedy powoli zaczyna godzić się z jego śmiercią, dowiaduje się, że prawdopodobnie w Chinach, gdzie pracował, wychowywał się jego pięcioletnia córka. Wiadomość ta jest szokiem dla wdowy. Decyduje się polecieć tam i sprawdzić prawdziwość tej informacji. Jako dziennikarka kulinarna otrzymuje od swojej redaktorki Sary propozycję napisania artykułu o wschodzącej gwieździe chińskiej sztuki kulinarnej  Samie Liangu.  Maggie łączy te dwie sprawy i udaje się do Chin. Korzystając z pomocy przyjaciela męża Cereja Jamesa i tłumaczki Zinni odnajduje dziecko, które może być córką męża. Nawiązuje też znajomość z Samem, który ma problemy z otwarciem restauracji. Nie udaje mu się też wygrać prestiżowego konkursu na bankiet.

Maggie i San udają się do Shaoxingu k/ Sznghaju, gdzie poznają dziewczynkę Shuying i jej dziadków, którzy ją wychowują.

Udaje się też do krewnych Sama mieszkających w niedalekim Hangzhou. Poznaje kuzynów, swoich trzech wujków. Dowiaduje się też o dziadku Liong Wei, kucharzu na dworze cesarskim.

Kiedy okazuje się że dziewczynka nie jest córką jej męża, postanawia pomóc jej matce Gao Lan uzyskać pomoc od prawdziwego ojca. Podczas pobytu w Chinach Maggie i San bardzo zbliżają się do siebie. Dzięki Samowi poznaje tajniki chińskiej sztuki kulinarnej, a filozofia i uroki zmieniają jej życie.

„Ostatni kucharz chiński” to książka o wciągającej fabule. Zawiera też mnóstwo ciekawych informacji nie tylko o kuchni ale o kulturze, dziejach Państwa Środka. Czyta się z przyjemnością. Może  tylko,  nazwy, imiona i nazwiska utrudniają czytanie osobom, nie mającym związku z literaturą azjatycką.