08.04.2014r.

Kolejne spotkanie z książką.

Do spotkania z Alice Munro zostałyśmy  zmotywowane Noblem. „Dziewczęta i kobiety” zgodnie z tytułem wypełnione są głównie damskimi bohaterkami.

Bohaterki książki reprezentują różne podejścia do kobiecości. Mamy lata 40., wojnę i okres powojenny. Czasy, gdy jedne kobiety wciąż uważają, że ich miejsce jest w domu, a jedyne życiowe zadanie to urodzenie dzieci, ale też czasy, gdy zaczyna się głośno mówić o antykoncepcji, a zachowywanie dziewictwa do ślubu zdarza się tylko nielicznym dziewczętom.
A. Munro snuje swoje opowieści powoli. Opisuje zwykłe życie, ale robi to tak, że wydaje się nam ono szalenie ciekawe, tak jak gdy słuchamy opowieści mamy czy babci o tym, co im albo komuś innemu przydarzyło się w dawnych czasach. Lubimy słuchać historii o innych, szukamy w nich czegoś dla siebie i tak samo jest z opowiadaniami Noblistki. Sprawiają, że możemy inaczej spojrzeć na zwyczajność i codzienność – z niedowierzaniem i refleksją.

Spotykamy się- 08.05.2014r. Podyskutujemy o „Altanie” Mary Nichols.

08.05.2014r

„Altana”-   M. Nichols w DDK w Gozdnicy

Tajemnicza i klimatyczna okładka – stylizowana ławka gdzieś w parku i nogi odchodzącej kobiety. Od pierwszych stron książka  wciąga i nie pozwala się oderwać.
Akcja rozgrywa się w pierwszej połowie XX wieku. Helen pochodzi z bogatej, arystokratycznej rodziny. Poddając się woli rodziców, wychodzi za mąż za przyjaciela swojego brata, Richarda. W tle wydarzeń toczy się I wojna światowa, więc drogi młodych rozchodzą się, bo małżonek wyrusza na front. Samotna Helen przesiaduje w ogrodzie, w ulubionej altanie, gdzie poznaje oficera Oliviera. Wdaje się z nim w romans, który kończy się ciążą. Oburzeni rodzice Helen oddają dziecko do adopcji. Tutaj losy Helen urywają się i ciąg dalszy poznajemy po 20 latach.
Pojawia się druga bohaterka Laura, pielęgniarka zajmująca się rannymi żołnierzami. Dziewczyna jest szczęśliwa, zaręczona z pilotem Bobem. Za chwilę ma odbyć się ich ślub. W dzień uroczystości samolot Boba zostaje zestrzelony i pilot ginie na miejscu. Zrozpaczoną Laurę pociesza Stevie, przyjaciel Boba, który potajemnie się w niej podkochuje.

Czyta się z wypiekami na twarzy, z niecierpliwością czekając na rozwój wydarzeń. Wątki przeplatają się ze sobą, tworząc całość. Autorka nie drąży tematu wojny, nie męczy jej opisami, przedstawia tylko te wydarzenia historyczne, które miały wpływ na bohaterów, ich życie, wybory i decyzje. Skupia się natomiast na ich emocjach. Wszyscy są zdeterminowani, odważni, mają silne charaktery, do tego czują, cierpią, przez co wydają się prawdziwi. Działania wojenne stanowią jedynie tło ich przeżyć.
Dwie kobiety, dwie historie, które los nierozerwalnie łączy ze sobą. Autorka splotła je po mistrzowsku, pokazując jak często kłamstwo zatacza krąg i potrafi wrócić do nas w najmniej oczekiwanym momencie. A tajemnice ukryte gdzieś głęboko, nawet przez lata, kiedyś wydostaną się na zewnątrz i to w najmniej oczekiwanym momencie.

To historyczno – obyczajowa opowieść z dużą dawką emocji, piękna i zarazem wzruszająca historia o przyjaźni, miłości i cierpieniu. O ludzkich dramatach, tajemnicach i walce o własne szczęście, a także o tym, że los często pisze skomplikowane scenariusze i może misternie pogmatwać życie kilku osób.

Polecamy i zapraszamy 26.06.2014r  na następne spotkanie.

26.06.2014r.

Spotkanie z Romą Ligocką w DKK

„Tylko ja sama” Romy Ligockiej to książka:
o  niezwykłym spotkaniu z nieżyjącym ojcem,
o trudnej walce o jego dobre imię,
o niełatwej miłości do ukochanego mężczyzny,
o podróżach i wielkim świecie,
o tym, czym jest szczęście i zgoda na samą siebie

Historia bohaterów dowodzi, że kochać można pomimo cierpienia, że z bolesną przeszłością można się pogodzić i że na miłość zawsze jest się wystarczająco młodym. „Tylko ja sama” to najpiękniejsza i najbardziej wzruszająca książka Romy Ligockiej. Opowiada o życiu dziecka w czasie wojny oraz o skutkach jakie pozostawia w jego psychice do końca życia. Autorka już od dziecka nie miała łatwego życia, na swojej drodze często napotykała przeszkody, również w dorosłym życiu nie ma lekko, ale jest bardzo silną kobietą i mimo chwilowych załamań, potrafi podnieść się i znów walczyć. Jakub – jej syn wspiera ją z całych sił i pomaga przetrwać trudne chwile.

Polecamy ją każdemu, bez względu na wiek. Jest wciągająca, a dzięki niej, zapomina się o tym co dzieje się tu i teraz. Odprowadza nas do przeszłości, bardzo bolesnej przeszłości... Okładka książki została opracowana na podstawie rysunków samej autorki, przedstawia kilka postaci, wszystkie są smutne, zagubione. Przez to wzbudza jeszcze większe zainteresowanie.

Następne spotkanie 18.08.2014r; Katarzyna Miller: „ Nie bój się życia”