W kwietniu 2013 roku Biblioteka w Wymiarkach w ramach działalności Dyskusyjnego Klubu Książki organizowała spotkania dla uczniów Zespołu Szkół w Witoszynie, które poświęcone były twórczości Pani Anny Czerwińskiej – Rydel. Pierwsze z nich odbyło się 10 kwietnia. Słuchaczami książki „Jak rumianek” byli uczniowie klasy IV. Książeczka, opowiadająca o chłopcu chorym na mukowiscydozę, bardzo wzruszyła dzieci. Uczestnicy spotkania dzielili się przeżyciami w czasie swojego pobytu w szpitalu i chorobach jakie im się przytrafiają. Panie prowadzące lekcję wytłumaczyły dzieciom, że są choroby poważne i przewlekłe, które wymagają dłuższego leczenia. Dzieci dotknięte takimi schorzeniami wymagają stałej opieki lekarskiej i częstego przebywaniu w szpitalach.
Przyjemniejszą tematykę przedstawia książeczka „Wszystko gra”, czytana dzieciom 17 kwietnia. Napisana z wielką wrażliwością i wyobraźnią opowiada o instrumentach, które wchodzą w skład orkiestry symfonicznej. Podczas czytania odnosi się wrażenie, że naprawdę słychać muzykę. Jaskrawość ilustracji podnosi walory tej książeczki, która słusznie otrzymała główną nagrodę na targach książki w Bolonii.
24 kwietnia bibliotekarze za pomocą książeczki „Jaśnie Pan Pichon, rzecz o Fryderyku Chopinie” przenieśli uczestników Dyskusyjnego Klubu Książki w świat muzyki klasycznej. Z fragmentów książki młodzi czytelnicy poznali wiele szczegółów z dzieciństwa i młodości Fryderyka. Książeczka w przystępny sposób ukazuje nieznane dotąd ciekawostki z jego życia. Nie każdy wiedział, że młody Frycek uwielbiał grać po nocach, a zamiłowanie do muzyki zaszczepili w nim sami rodzice. Ten wybitny pianista już od najmłodszych lat nazywany był „cudownym dzieckiem” i „geniuszem muzycznym”, a swój pierwszy utwór skomponował w wieku 7 lat. Wszechstronnie uzdolniony chłopiec był pełen życia i humoru, uwielbiał bawić się w teatr, a ogromną radość sprawiały mu karykatury nauczycieli, które malował pod ławkami w szkole. „Jaśnie Pan Pichon” to ciepła, pełna humoru opowieść o wielkim człowieku. Nie znam dziecka, które po przeczytaniu bądź wysłuchaniu książeczki byłoby znudzone przedstawionymi w niej dialogami, narracjami i barwnymi opisami.

Dnia 27 sierpnia odbyło się spotkanie DKK dla dorosłych. Klubowiczki omawiały książkę Ericka Emmanuela – Schmitta pt. „Dziecko Noego”. Akcja utworu dzieje się w okupowanej Belgii. Czytając książkę poznajemy losy Josepha, żydowskiego dziecka, którego rodzice dla ratowania jego życia oddali pod opiekę do przyjaciół. Kolejno chłopiec trafia pod skrzydła katolickiego księdza Ponsa. W sierocińcu Joseph zaprzyjaźnia się z księdzem, który przekazuje swojemu podopiecznemu wiedzę na temat historii, tradycji i kultury żydowskiej.
Panie z DKK poruszyła historia żydowskiego chłopca. Opowieść ta obudziła w każdym współczucie, skłoniła do refleksji nad historią II wojny światowej i przykrych doświadczeń narodu żydowskiego. Po przeczytaniu w bibliotece, kilku wcześniej wybranych fragmentów, Panie zgodnie stwierdziły, że w książce obok bólu, cierpienia, nadziei na lepsze jutro dostrzec można humor i wyjątkowość przedstawienia autentycznych wydarzeń.

„ZAWSZE PRZY MNIE STÓJ”
„Zawsze przy mnie stój” Carolyn Jess – Cooke omawiana 24 października jest książką wzbudzającą wiele emocji. Okładka sugerowałaby, że książka jest z gatunku powieści lekkiej, kobiecej, obyczajowej. Nic nie wskazuje, że porusza tematykę trudnego dzieciństwa, makabrycznych wspomnień, złych decyzji i walki z własnymi uzależnieniami. Książka porusza do głębi, a każda przeczytana strona zachęca do śledzenia dalszych losów bohaterki. Powieść zmusza do refleksji i sprawia, że po jej przeczytaniu nie można przestać o niej myśleć.
Mimo, iż na spotkaniu było 8 osób to tylko dwie Panie przeczytały lekturę. Czytelniczki przyznały, że nie mogły przebrnąć przez drastyczne opisy traktowania dzieci w sierocińcu. Panie, które z lekturą zapoznały się uznały, że jest warta przeczytania i zastanowienia się nad problemami w niej zawartymi. Ponadto, jest potwierdzeniem prawdziwości słów, że „życie jakie zachowujemy w pamięci stanowi tylko niewielki fragment układanki”.
Na koniec spotkania Panie, spośród wydrukowanych na kartkach wyrazów określających emocje, wybierały te, które według nich towarzyszyły im podczas czytania „Zawsze przy mnie stój”.
Reasumując w książce Carolyn Jess – Cooke jest „nienazwane coś” co przyciąga i zauracza, dlatego polecam ją by rozgrzała nas w zbliżające się chłodne wieczory.