Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. C. Norwida w Zielonej Górze zaprasza 2 czerwca 2015 r. (wtorek) o godz.18.00 do Sali Dębowej na promocję książki Emaus. Tajemnice dnia ósmego ks. dra hab. Andrzeja Draguły, prof. US. W rozmowie o publikacji uczestniczyć będzie dr hab. Małgorzata Mikołajczak, prof. UZ.
Andrzej Draguła, ksiądz diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, dr hab. teologii, prof. Uniwersytetu Szczecińskiego, kierownik Katedry Teologii Pastoralnej, Liturgiki i Homiletyki na Wydziale Teologicznym US, prof. Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, kierownik Katedry Komunikacji Religijnej PWT, dyrektor Instytutu Filozoficzno-Teologicznego im. Edyty Stein w Zielonej Górze. Publicysta, członek Rady Naukowej Laboratorium „Więzi" i redakcji „Więzi". Autor książek Eucharystia zmediatyzowana. Teologiczno-pastoralna interpretacja transmisji Mszy Świętej w radiu i telewizji, Ocalić Boga. Szkice z teologii sekularyzacji, Copyright na Jezusa. Język, znak, rytuał między wiarą a niewiarą i Bluźnierstwo. Między grzechem a przestępstwem. Członek Zespołu do spraw Kompetencji Kulturowych Kościoła przy Narodowym Centrum Kultury. Mieszka w Zielonej Górze.
Ks. Andrzej Draguła, znany jako publicysta poruszający się w obszarze styku sacrum i profanum, autor wielu publikacji na temat obecności religii w przestrzeni publicznej, w nowej książce pokazuje się z nieco innej strony. W zbiorze refleksji o uczniach idących do Emaus jest przede wszystkim wytrawnym teologiem, który zgłębia Pismo, bo chce jak najlepiej zrozumieć, co zmartwychwstały Chrystus mówi nam przez karty Biblii. Wnikliwie analizuje nie tylko sam tekst, ale także jego kulturowe echa, które przez minione stulecia pobrzmiewały w dziełach malarzy czy pisarzy.
Pierwsza lekcja, jaką daje Emaus, mówi, że odejście Boga jest tylko pozorne. Św. Augustyn mawiał: Timeo Deum transeuntem – „Boję się Boga przechodzącego [obok]". Chrystus
z drogi do Emaus to Bóg idący obok, Bóg gotowy, aby się zbliżyć do pogrążonych w smutku uciekinierów, Bóg, który czeka na stosowny moment. Przechodzi obok, można Go nie zauważyć, ominąć, przemilczeć. Ale można Go także przywołać tęsknotą. To właśnie dokonało się na ewangelicznej drodze. Zbliżył się do nich w chwili, gdy o Nim mówili. Jego zbliżanie się jest odpowiedzią na naszą potrzebę bliskości. Trzeba Go do siebie przywołać. Nasz Bóg jest Bogiem gotowym do przyjścia, takim, „Który jest, Który był i Który przychodzi" (Ap 1,8).